‘The Ghost Of Paul Revere’ is de toch wel wat speciale naam van een trio Amerikaanse muzikanten uit Portland, Maine. Sinds 2011 brengen de banjo en gitaar spelende zanger Max Davis, bassist Sean McCarthy en gitarist Griffin Sherry folk- en alt.country-muziek die gekenmerkt door vlotte melodieën en snel meezingbare deuntjes. Sinds enige tijd hebben ze drummer Charles Gagne als vierde lid aan de band toegevoegd en dus moeten we vanaf nu over een kwartet spreken. In 2019 werd hun liedje “Ballad Of The 20th Maine” bij wet verkozen tot officiële volkslied van de Amerikaanse staat Maine. Sinds 2014 organiseert deze groep ook hun eigen muziekfestival ‘Ghostland’ in Maine waarbij zij instaan voor de programmatie van de optredende artiesten en bands.

Hun debuutplaat, de EP “North” dateert uit 2012 en nu brengen ze na enkele andere EP’s en de volwaardige albums “Believe” uit 2014 en “Monarch” uit 2017 hun derde full-cd uit onder de titel “Good At Losing Everything”, een plaat die in ‘The Halo’-studio in Portland werd opgenomen met Spencer Albee als producer. Er werden een reeks blazers en strijkers aan de instrumentatie bij de tien songs op deze plaat toegevoegd en de gastmuzikanten in de studio waren Jackson Kincheloe op mondharmonica en lap steel, Ben Cosgrave op akoestische en elektrische piano, Spencer Albee op Hammond B3-orgel en vibrafoon, McKay Belk op pedal steel en een zestal backing vocalisten.

Muziekliefhebbers zullen dit genre van muziek vergelijken met werk van bands als ‘The Lumineers’ en/of ‘Mumford & Sons’. Toch vinden wij dat ‘The Ghost Of Paul Revere’ doorheen de voorbije jaren een eigen stijl heeft ontwikkeld die naast folk, alt.country en wat bluegrass ook steeds meer als rockmuziek neigt te klinken. In de songs op het album “Good At Losing Everything” zingen ze over de hoogtepunten en de dieptes die in ieders leven opduiken, daarbij zeker de liefde, het verlies, de eenzaamheid en de hoop op een betere toekomst niet uit het oog verliezend. De plaat is ook een eerbetoon aan Taylor Steeves en Dave Noyes, twee veel te vroeg overleden vrienden van de band.

De als eerste single geselecteerde rocksong “Love At Your Convenience” (zie 1e video) illustreert dit al, maar ook de melodieuze titeltrack “Good At Losing Everything” en het door het banjospel en de zangstijl sterk op werk van ‘Mumford & Sons’ lijkende nummer “Diving Bell” (zie 2e video) horen tot het beste wat we op deze plaat te horen krijgen. Onze favoriete song is echter “Loneliness”, een mooi geïnstrumenteerde ballad over eenzaamheid waarin zanger Max David laat horen wat hij in huis heeft. Ook die andere ballad “Dirigo” en de door uitmuntend mondharmonicaspel geïnitieerde slotsong “One Of These Days” getuigen over de zang- en songschrijverscapaciteiten die bij de leden van ‘The Ghost Of Paul Revere’ gehuisvest zijn.

Ter afsluiting nog even een wist-je-datje: Paul Revere was in de 18e eeuw een Amerikaanse zilversmid uit Boston en een held als militair colonist uit de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog. In de jaren ’60 en ’70 was er ook nog een Amerikaanse rockgroep die ‘Paul Revere & The Raiders’ heette en één grote hit scoorde met het nummer “Indian Reservation (The Lament Of The Cherokee Reservation Indian)”. Wie van beiden nu juist aan de basis heeft gelegen voor de selectie van de groepsnaam voor deze Amerikaanse band is niet geweten, maar ‘an sich’ maakt dat ook niet echt zoveel uit.

(valsam)